Tworzywo amorficzne. Duża udarność, twardość oraz odporność na zarysowania. Brak odporności na działanie światła i promieniowania UV. Dobre właściwości izolacyjne. Zadawalająca odporność na działanie ługów, rozcieńczonych kwasów, węglowodorów alifatycznych, olejów i tłuszczów. Nieodporny na działanie kwasów, estrów oraz ketonów. Jakie ma właściwości? Dobra odporność na uderzenie, również w niskich temperaturach, Dobre właściwości izolacyjne, Wyższa sztywność i temperatura użytkowania niż gatunków standardowych. Jakie wady? Palność, Podatność na korozję naprężeniową, Zła odporność na działanie czynników atmosferycznych.
PLA - polilaktyd, polikwas mlekowy, jest biodegradowalnym termoplastycznym poliestrem, wytwarzanym z surowców odnawialnych. Przeźroczysty PLA można porównać do termoplastycznych tworzyw konwencjonalnych nie tylko dzięki jego właściwościom, lecz także dzięki temu, że może być przerabiany na typowych urządzeniach do przetwórstwa tworzyw bez ich dodatkowych ulepszeń. Najczęściej spotykany jest w formie granulatów. Granulaty PLA i jego blendy stosowane są do produkcji np. folii, kubków, butelek, włókien, włóknin. Idealny do prototypowania. Do produkcji PLA najczęściej wykorzystywana jest kukurydza lub buraki cukrowe. Do wyprodukowania 1 kg PLA potrzebne jest ok 2,5 kg ziarna kukurydzy (o wilgotności 15%). Ilość ta zależna jest od zawartości skrobii w ziarnach, oraz od wydajności każdego z etapów procesu produkcji polimeru: konwersji skrobii do dekstrozy, konwersji dekstrozy do kwasu mlekowego i reakcji polimeryzacji (wg danych Nature Works).
Właściwości mechaniczne podobne do ABS. Dzięki zastąpieniu butadienu kauczukiem akrylowym posiada bardzo wysoką odporność na promieniowanie UV.
Produkt polikondensacji kaprolakatamu. Tworzywo krystaliczne. Gęstość 1.13 g/cm3. Temp. topnienia ok. 220°C. Dobre właściwości mechaniczne, duża wytrzymałość na rozciąganie, odporność na ścieranie, mały współczynnik tarcia. Stałość kształtu w podwyższonych temperaturach. Odporny na działanie benzyny i rozpuszczalników. Duża chłonność wilgoci (2.5 - 2.8%). Silnie zależne od zawartości wilgoci właściwości elektryczne. Wykazuje pełzanie na zimno. Typy wzmocnione włóknem szklanym: wzrost ciężaru właściwego (do 1,60 g/cm3) bardzo wysoka sztywność, podwyższona odporność na pełzanie, wysoka stabilność wymiarowa. W każdym przypadku zalecane jest suszenie poliamidu przed jego przetwórstwem – dopuszczalna zawartość wilgoci przy przetwórstwie < 0.2%. Temperatura suszenia w zakresie 80-110°C. Materiał wykazuje stosunkowo wysoką stabilność termiczną, niemniej jednak po przekroczeniu temp. 310°C następuje termiczny rozkład polimeru z wydzieleniem produktów rozkładu w postaci: tlenku węgla, amoniaku, kaprolaktamu, itp.
Dobre właściwości mechaniczne, duża wytrzymałość na rozciąganie, odporność na ścieranie, mały współczynnik tarcia. Stałość kształtu w podwyższonych temperaturach. Odporny na działanie benzyny i rozpuszczalników. Duża chłonność wilgoci (2.5 - 2.8%). Silnie zależne od zawartości wilgoci właściwości elektryczne. Wykazuje pełzanie na zimno. Typy wzmocnione włóknem szklanym: wzrost ciężaru właściwego (do 1,60 g/cm3) bardzo wysoka sztywność, podwyższona odporność na pełzanie, wysoka stabilność wymiarowa.
Otrzymywany w reakcji kondensacji kwasu węglowego z diolami (fosgen, bisfenol A). Tworzywo amorficzne. Gęstość 1.20 g/cm3, duża udarność (także w niskich temperaturach), dobre właściwości optyczne i izolacyjne, mała skłonność do pełzania. Odporny na działanie alkoholi, kwasów i tłuszczów. Nieodporny na działanie alkaliów oraz węglowodorów aromatycznych. Trudnopalny, samogasnący, odporny na obciążenia dynamiczne. Skłonność do korozji naprężeniowej, kruchy pod wpływem wilgoci (zmiana budowy chemicznej). Dobre właściwości elektryczne Typy wzmocnione włóknem szklanym charakteryzują się bardzo wysoką sztywnością, dużą odpornością na pełzanie oraz wykazują trwałość kształtu w wysokich temperaturach.
W zależności od składu łączy w sobie właściwości obydwu tworzyw. Dobra twardość, udarność (porównywalna z PC), odporność na pełzanie przy obciążeniach statycznych. Wyższa od ABS odporność termiczna, dobra elektroizolacyjność, mała chłonność wilgoci.
Poli(ε-kaprolakton), polikaprolakton (PCL) należy do grupy poliestrów syntetycznych, otrzymywanych z odpowiednich, cyklicznych laktonów w reakcji ich polimeryzacji. Jest to liniowy, wysokokrystaliczny poliester o niskiej temperaturze topnienia (60 stopni Celsjusza) oraz o temperaturze zeszklenia -60oC. Jest syntetycznym polimerem biodegradowalnym. Surowcem do otrzymywania poli(ε-kaprolaktonu) jest monomer ε-kaprolakton. Jest to cykliczny ester o pierścieniu 7 członowym. W warunkach normalnych, jest to bezbarwna, ruchliwa ciecz. Miesza się dobrze z wieloma rozpuszczalnikami węglowodorowymi. W kontakcie z wodą, dosyć wolno przekształca się w kwas 6-hydroksyheksenowy. ε-kaprolakton otrzymywany jest na skalę przemysłową poprzez wykorzystanie reakcji typu utleniania z cykloheksanonu i kwasu nadoctowego (surowce otrzymywane syntetycznie). Materiał ten charakteryzuje jednak bardzo ograniczona odporność temperaturowa, a zatem i trwałość.
Bardzo dobra odporność chemiczna. Biokompatybilność. Dobra stabilność wymiarowa. Doskonała odporność na hydrolizę. Doskonała odporność na sterylizację. Doskonała odporność termiczna. Doskonałe właściwości izolacyjne. Naturalna bardzo wysoka odporność na działanie płomienia - wysoki indeks tlenowy (LOI). Bardzo wysokie temperatury przetwórstwa. Bardzo wysoki koszt, zastosowania w niezwykle wymagających aplikacjach. Ograniczona odporność na działanie niektórych stężonych kwasów (siarkowy, azotowy). Stosunkowo niska odporność na działania promieniowania UV.
Otrzymywane w wyniku polikondensacji N-fenylo-4-nitroftalimidu i soli sodowej bisfenolu A (dianianu sodu, II). Bardzo dobre właściwości mechaniczne, dobra odporność zmęczeniowa, chemiczna. Dobre właściwości dielektryczne, odporny na hydrolizę. Odporne na kwasy mineralne i roztwory soli. Ograniczona odporność na ketony, rozpuszczają się w chloroformie, octanie etylu, trichloroetanie i chlorku metylenu. Materiał rekomendowany do formowania bardzo małych elementów o wymaganych bardzo wąskich tolerancjach wymiarowych. Przy zmianach materiału konieczne czyszczenie układu plastyfikującego (PC lub HDPE) w temperaturze przetwórstwa, tj. 370 do 400°C
PETG jest stosowany ogólnie w aplikacjach opakowaniowych gdzie wymagana jest wysoka przezroczystość. Najczęściej stosowane technologie przetwórstwa to wytłaczanie z rozdmuchem oraz rozdmuchiwanie jak i w druku 3D.
Otrzymywany w reakcji polimeryzacji formaldehydu lub trioksanu. Tworzywo częściowo krystaliczne. Twardy, sztywny, ciągliwy, niełamliwy, wysoka odporność kształtu na ciepło, dobra odporności na ścieranie, mała chłonność wilgoci, obojętny fizjologicznie, odporny na rozpuszczalniki i na tworzenie rys naprężeniowych. Nieodporny na działanie promieniowania UV. Dobre właściwości dielektryczne. Homopolimery - posiadają wyższy stopień krystaliczności i lepsze właściwości mechaniczne (temperatura topnienia ok. 175 °C). Kopolimery - posiadają wyższą odporność cieplną (temperatura topnienia ok. 165°C). Typy wzmocnione włóknem szklanym: wzrost ciężaru właściwego (do 1.80 g/cm3) bardzo wysoka sztywność, podwyższona odporność na pełzanie, wysoka stabilność wymiarowa. Tworzywo charakteryzuje stosunkowo duża czułość temperaturowa; zbyt długi okres przebywania w cylindrze może doprowadzić do degradacji termicznej wraz z jednoczesnym wydzieleniem, w wyniku rozpoczęcia rozkładu, formaldehydu (bardzo ostry nieprzyjemny zapach). W naszej ofercie posiadamy filament przeznaczony do druku 3D. Jest zaprojektowany tak, aby całkowicie niwelować wydzielanie się szkodliwego formaldehydu w trakcie pracy.
Otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu. Tworzywo amorficzne. Gęstość 1.05 g/cm3. Dobra sztywność oraz jakość powierzchni. W zależności od zawartości butadienu charakteryzuje się niską lub wysoką udarnością. Typy wysokoudarowe posiadają mniejszą wytrzymałość na rozciąganie oraz wykazują znacznie większą matowość powierzchni. Mała chłonność wilgoci, skłonność do pękania pod wpływem naprężeń, podatny na ładowanie elektrostatyczne. Dobre właściwości izolacyjne. Zadawalająca odporność na działanie wody, związków alkalicznych, rozcieńczonych kwasów nieorganicznych oraz wodnych roztworów większości soli. Wrażliwy na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych.
Poliuretany termoplastyczne, oznaczane również jako TPU lub TPE-U są poliadduktami poliizocyjanianu, polioli i tzw. przedłużaczy łańcucha (małocząsteczkowe diole). W zależności od zastosowanego izocyjanianu, przedłużacz łańcucha i polioli (które są poletarami lub poliestrami, albo mieszaninami obydwu), otrzymuje się wyroby w mniejszym lub większym stopniu wykazujące elastyczność gumy. TPU należą do termoplastów i są przetwarzane jak termoplasty. Ciągliwe, bardziej miękkie i elastyczne TPU otrzymuje się na bazie polieterów, twardsze – na bazie poliestrów.